TMS 16 Standardında amortisman uygulamaları


Gönderen: Mustafa Akdoğan
Yayın Tarihi: 14.09.2015 15:16:43

  

MALİ

 

 

ÇÖZÜM

Temmuz - Ağustos 2011

133

TÜRKİYE MUHASEBE STANDARDI – 16 AÇISINDAN MADDİ DURAN VARLIKLARDA AMORTİSMAN UYGULAMASI

TÜRKİYE ACCOUNTING STANDARTS – FOR 16 IN TERMS OF TANGIBLE FIXED ASSETS IN AMORTISATION APPLICATION

Çiğdem ŞEN

*

 

 

Öz

Bu çalışmanın amacı, maddi duran varlıklarda amortisman uygulamalarının Türkiye Muhasebe Standardı – 16 açısından ele alınarak uygulama örnekleriyle Türk vergi mevzuatı ile arasındaki farklılıklarını ortaya koymaktır. Halen Sermaye Piyasası Kuruluna tabi işletmeler için uygulanması zorunlu olan Türkiye Muhasebe Standartları, 01 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe girecek olan 6102 sayılı Yeni Türk Ticaret Kanunu ile tüm işletmeler için zorunlu olacaktır. Defterlerin tutulmasında ve finansal tabloların hazırlanıp sunulmasında Türkiye Muhasebe Standartları ve Türkiye Finansal Raporlama Standartları temel belirleyici konumundadır. Bütün işletmeler 2013 hesap dönemi yasal defterlerini ve finansal tablolarını standartların öngördüğü şekilde oluşturacaklardır. Muhasebe Standardı – 16 maddi duran varlıkların muhasebeleştirilmesi, defter değerlerinin belirlenmesi ve bunlarla ilgili olarak finansal tablolara yansıtılması gereken amortisman tutarları ile değer düşüklüğü zararlarının uygulama esaslarını açıklamaktadır. Standarda göre amortisman uygulamalarında Türk Vergi Mevzuatı ile amortismana tabi tutarın belirlenmesinde, amortisman oranında, amortisman süresinde, amortisman tutarının hesaplanmasında farklılıklar olduğu görülmüştür. Çalışmamız Maddi Duran Varlıklara ilişkin 16 nolu Türkiye Muhasebe Standardı çerçevesinde amortisman uygulamaları ile sınırlı tutulmuş değerleme hükümleri kapsam dışında bırakılmıştır.

Anahtar Sözcükler:

Maddi duran varlıklar, Amortisman, Maddi duran varlıklarda amortisman, TMS-16

 

 

* T.C. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı

Muhasebe Denetimi Yüksek Lisans Öğrencisi

MALİ

ÇÖZÜM

Temmuz - Ağustos 2011

134

Abstract

The purpose of this study is to analyze amortization methods for tangible fixed assets in terms of Turkey Accounting Standards - 16 and explaining the differences between Turkish Tax Law by using sample practices. Turkey Accounting Standards which are still indispensable to be applied for presently to Capital Markets Board consequented enterprises will be imperative for all enterprises through the numbered 6102 New Turkish Commercial Law which is going to come into effect in July 1st 2012. Turkey Accounting Standards and Turkey Financial Reporting Standards are main determining factors at keeping of books and presentation of financial charts. All enterprises shall constitute required books and financial charts of 2013 accounting period as required by the standards. Accounting Standard explains the principles– accounting of 16 tangible fixed assets, valuation of book and amortization amount with imparement loss which needs to be reclected to the finansal chats related to all these. According to the standards; it has been seen that there are differences at the determinating of amotization amount, the rate of amotization, the period of amortization, the calculating of the amortization amount. Our study is limited with the amortization applications regarding to tangible assets as part of 16 numbered Turkish Accounting Standard and excluded valuation provisions.

Key Words:

Tangible fixed assets, amortization, amortization methods for tangible fixed assets, IAS-16

 

 

1. GİRİŞ

Amortisman, aslı Latince olan a mortir sözcüğünden gelmektedir ve ölüme doğru götürmek, yavaş yavaş öldürmek anlamında kullanılmaktadır. Amortisman sözcüğünün karşılığı olarak dilimizde “amorti etmek, aşınma payı, aşınma oranı, itfa, itfa etmek, aşınma ve yıpranma payı” gibi sözcükler kullanılmaktadır. Bu sözcük Fransızca’da amortissement, İngilizce’de amortization, İtalyanca’da amotisazione, Almanca’da abschreibung ve İspanyolca’da amortizacion biçiminde yazılır.(Sürmen, 2010, 241)

İlk amortisman uygulaması İtalya’da 80 yıl ömür biçilen bir duvarın eskiyen kısmı için parasal önlem alınması şeklinde görülmüştür. Ancak amortismanın işletmeler için ararlanılabilir olması; İtalyan Federigo

Temmuz - Ağustos 2011 135 ÇÖZÜM MALİ

 

 

MELİS’in 1396 yılında yayınladığı kitabında bir işletmenin büro makinesinin eskiyen kısmı için gider yazılması şeklinde anlatması ve yine, Fransız Nikolas BAUDEAU 1767 yılında yayınladığı makalesinde amortisman için “…Biliyorsunuz ki makineler ve aletler kullanıla kullanıla eskirler, tükenirler. İşte bunları yenilemek zorundasınız. Bu yenileme işlemini yapabilmeniz için her yıl gelirinizin %10’unu saklamanız gerekir” ifadesine yer vermisidir. (Sürmen, 2010, 241)

Günümüzde amortisman birçok anlamlara gelecek şekilde kullanılmaktadır. Bunlar başlıca şöyledir;

-Finansal anlamda, duran varlıklara yatırılmış olan sermayenin tekrar geri dönmesi işlemidir.

-Ekonomik anlamda, kapasitenin sürekliliğini sağlama işlemidir.

-Maliyet anlamında, kullanılan duran varlıkların kullanımından ya da başka nedenlerden dolayı meydana gelen değer kayıplarının maliyetlere dahil edilmesi işlemidir.

-Genel Muhasebe açısından, duran varlıkların kullanıldıkları süre içerisinde uğradıkları değer azalışlarının gider yazılmasıdır.

-Aktife kayıtlı bir değerin belirli bir süre içinde yok edilmesi işlemidir.

-Peşin yapılan bir giderin ilgili yıllara dağıtılması işlemidir.

-Bir işletmedeki duran varlıkların kullanıma bağlı yıpranma sonucunda uğradıkları değer kaybını gösteren ve yenilenmesi amacını güden bir muhasebe işlemidir. (Bıyık, Recep, Kıratlı Aydın, 2005, 337)gibi tanımlamalar yapılmaktadır.

16 no’lu Türkiye Muhasebe Standartlarında ise amortisman, “bir varlığın amortismana tabi tutarının, yararlı ömür süresince sistematik olarak dağıtılmasıdır. Yararlı ömür ise bir varlığın işletme tarafından kullanılması gereken süreyi veya ilgili varlıktan elde edilmesi beklenen üretim sayısını veya benzeri üretim birimini ifade eder” şeklinde tanımlanmıştır (TMS-16, md.6).

Ülkemizde amortismanın konusu vergi mevzuatı temel alınarak şekil bulmuştur. Vergi Usul Kanununun (VUK) 269, 298, 313, 314, 315, Mük. 315, 317, 320, Mük. 320 ve 321 nolu madde hükümleri ile bu kanuna bağlı olarak Maliye Bakanlığı’nca yayımlanan 163, 333, 339, 365, 389, 399 ve 406 Seri nolu Genel Tebliğlerindeki açıklamalar çerçevesinde uy

136 Temmuz - Ağustos 2011 ÇÖZÜM MALİ

 

 

gulanmaktadır. Ancak 01 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe girecek olan 6102 sayılı Yeni Türk Ticaret Kanunu ile birlikte işletmeler 2013 hesap döneminden itibaren muhasebe işlemlerini Türkiye Muhasebe Standartları esaslarına göre yürüteceklerdir. Bu doğrultuda defterlerin tutulmasında ve finansal tabloların hazırlanıp sunulmasında TMS ve TFRS’ler temel belirleyici konumunda olacaktır. (6102 YTTK 64-88)

Çalışmamızın bundan sonraki bölümlerinde Maddi Duran Varlıklara ilişkin 16 nolu Türkiye Muhasebe Standardı çerçevesinde amortisman konusu işlenecektir.

2. TMS-16’YA GÖRE MADDİ DURAN VARLIKLARDA

AMORTİSMAN

İşletmelerin genel faaliyet alanı ne olursa olsun bilançolarında yer alan maddi duran varlıklar özel bir öneme sahiptir. Ticaret ve hizmet işletmelerinde maddi duran varlık yatırımına çok fazla ihtiyaç duyulmasa bile, edinilmiş olan duran varlıklar ile ilgili muhasebe işlemleri muhasebe akışı ve raporlamada önemli bir yer tutmaktadır. Sanayi işletmelerinde ise öncelikle duran varlık yatırımlarının yapılması gerekmektedir. Edinilen maddi duran varlıkların aktifleştirilmesi ve bu varlıklardaki değer kaybının amortisman yolu ile gidere dönüştürülmesi finansal tabloların gerçek durumu yansıtması açısından dikkatle üzerinde durulan bir konudur. Ayrıca sanayi işletmelerinde amortisman payları sadece dönem gideri olarak değil üretilen mamullerin bir maliyet unsuru olarak da önem arzetmektedir.(Pamukçu, 2010, 69-70)

2.1.Maddi Duran Varlıkların Muhasebeleştirilmesi

16 nolu Türkiye Muhasebe Standardı; Maddi duran varlıkların muhasebeleştirilmesi, defter değerlerinin belirlenmesi ve bunlarla ilgili olarak finansal tablolara yansıtılması gereken amortisman tutarları ile değer düşüklüğü zararlarının uygulama esaslarını açıklamaktadır.

Standarda göre Maddi Duran Varlıklar, “Mal veya hizmet üretimi veya arzında kullanılmak, başkalarına kiraya verilmek ya da idari amaçlar çerçevesinde kullanılmak üzere elde tutulan ve bir dönemden fazla kullanımı öngörülen fiziki kalemlerdir.” şeklinde tanımlanmıştır (TMS-16, md.6).

Temmuz - Ağustos 2011 137 ÇÖZÜM MALİ

 

 

Bir maddi duran varlık kaleminin varlık olarak aktifleştirilebilmesi için; maddi duran varlıkların işletmeye gelecekte ekonomik yarar sağlaması ve maliyetlerinin güvenilir bir şekilde ölçülebilmesi gerekir (TMS- 16, md.7).

Maddi duran varlıkların aktifleştirilmesinde, nelerin duran varlık kalemini oluşturduğu TMS-16’da öngörülmemiştir. Onun yerine muhasebeleştirme ilkelerinin bir işletmeye özgü koşullara uygulanmasında muhakeme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Bir işletme bu ilke çerçevesinde, maddi duran varlıklarla ilgili bütün maliyetleri oluştuğu tarihteki değerleriyle muhasebeleştirir. Bu maliyetler, bir maddi duran varlık kaleminin ilk elde etme veya inşa edilmesi aşamasında oluşan ve sonradan; ekleme, kısmi yenileme ve bakım için katlanılan maliyetleri içerir. Yedek parça ve bakım malzemeleri genel olarak stoklarda izlenir. Bunlar kullanıldıklarında gelir tablosuna yansıtılır. Ancak, işletmenin bir dönemden fazla kullanmayı beklediği önemli yedek parça ve malzemeler duran varlık olarak değerlendirilir.(Akgün, 2009, 399)

2.1.1. Maddi Duran Varlıklarda Maliyet Unsurları

Varlık olarak muhasebeleştirilme koşullarını sağlayan bir maddi duran varlık kalemi, maliyet bedeli ile ölçülür (TMS-16, md.15).

Bir maddi duran varlık kaleminin maliyeti aşağıdaki unsurları içerir: (TMS-16, md.16).

 

(Pamukçu, 2010, 69-70)

 

 

Satın alma fiyatı, (İndirimler ve ticari iskontolar düşülür, ithalat ve alış vergileri dahil edilir.)

 

 

Maddi duran varlığın yerleştirileceği yere ve yönetim tarafından istenilen duruma getirilmesine kadar katlanılan her türlü maliyet.

 

 

Maddi duran varlığın sökülmesi ve taşınması ile yerleştirildiği alanın yenilenmesine ilişkin tahmini maliyet.

 

 

Maliyet unsurlarına ilave olarak, doğrudan maddi duran varlığın maliyetine aşağıdaki harcamalar ilave edilir (TMS-16, md.17):

Doğrudan maddi duran varlık kaleminin elde edilmesiyle veya inşaatıyla ilgili çalışanlara sağlanan faydalardan kaynaklanan maliyetler,

 

 

Yerin hazırlanmasına ilişkin maliyetler,

 

 

İlk teslimata ilişkin maliyetler,138 Temmuz - Ağustos 2011 ÇÖZÜM MALİ

 

 

Kurulum ve montaj maliyetleri,

 

 

Test maliyetleri ve mesleki ücretler.

 

 

İlk maliyete girmeyen giderler (TMS-16,md.17):

Yeni bir tesisin açılmasının maliyeti,

 

 

Reklam ve tanıtım harcamaları,

 

 

Yeni bir yerde veya yeni bir müşteri kitlesine iş yapmak için katlanılan maliyetler (eğitim masrafları),

 

 

Yönetim giderleri ve diğer genel giderler.

 

 

Alım tarihinden sonraki harcamalar (TMS-16, md.12-13-14);

Maddi duran varlıkların aktifleştirilmesinden sonraki dönemlerde yapılan, bu varlıkların gelecek dönemlerde yaratacağı ekonomik faydaları arttırıcı harcamalar, sabit kıymetin değerlerine ilave edilir.(Geliştirme giderleri gibi)

 

 

Bu kapsama girmeyen diğer tüm harcamalar gerçekleştikleri dönemlerde gider olarak kayıtlara yansıtılır. (İşletme giderleri gibi)

 

 

2.2. Maddi Duran Varlıklarda Amortisman

TMS 16 No’lu Standart, amortisman miktarlarının hesaplanması konusunda mevzuatımıza göre oldukça önemli değişiklikler getirmektedir. En temel değişiklik amortismana tabi iktisadi kıymetin hurda (kalıntı) değerinin önemsiz kabul edilecek bir tutar olmaması durumunda maliyet bedelinden düşülmesi ve bütün maddi duran varlıkların için kullanıma başlandığı aydan başlamak üzere ay ay amortisman ayrılmasıdır.(Kıst Amortisman Uygulaması). Bu ve diğer farklılıkları 5 başlık altında sayabiliriz.

1.

Amortisman Ayırma Koşullarında Farklılıklar (Ek – Tablo1)

 

 

2.

Amortismana Tabi Tutarda Farklılıklar (Ek – Tablo2)

 

 

3.

Amortisman Oranı ve Süresinde Farklılıklar (Ek – Tablo3)

 

 

4.

Amortisman Tutarının Hesaplanmasında Farklılıklar (Ek – Tablo4)

 

 

5.

Amortisman Yönteminde Farklılıklar (Ek – Tablo5)

 

Standardın öngördüğü amortisman uygulamalarında kullanılan kavramlar şöyledir; (TMS-16, md.6)

 

Temmuz - Ağustos 2011 139 ÇÖZÜM MALİ

 

 

Amortisman:

Bir varlığın amortismana tabi tutarının, yararlı ömür süresince sistematik olarak dağıtılmasıdır.

 

 

Yararlı Ömür:

Bir varlığın işletme tarafından kullanılabilmesi beklenen süreyi veya ilgili varlıktan elde edilmesi beklenen üretim sayısı veya benzeri üretim birimini ifade eder” şeklinde tanımlanmıştır.

 

 

Amortismana Tabi Tutar:

Bir varlığın maliyetinden veya maliyet yerine geçen diğer tutarlardan kalıntı değerin düşülmesiyle bulunan tutarı ifade eder.

 

 

Defter Değeri:

Bir varlığın birikmiş amortisman ve birikmiş değer düşüklüğü zararları indirildikten sonra finansal tablolara yansıtıldığı tutardır.

 

 

Bir Varlığın Kalıntı Değeri:

Bir varlık tahmin edilen kullanım ömrünün sonuna ulaştığında, elden çıkarılması sonucu elde edilmesi beklenen tutardan, elden çıkarmanın tahmini maliyetleri düşülerek ulaşılan tahmini tutardır.

 

Standarda göre, amortismana tabi değer hesaplanırken, varlığın kalıntı değerinin (hurda değeri) maliyetten düşülmesi esastır. Ancak kalıntı değerin olmaması veya önemsiz olması durumunda, bu değerin dikkate alınması zorunlu olmaktan çıkar. Kalıntı değerin düzenli olarak gözden geçirilmesi gereklidir. Hurda değerindeki değişiklikler muhasebe tahminlerindeki değişiklik niteliğindedir ve TMS 8 hükümlerine göre muhasebeleştirilir.

Bir varlığın amortismana tabi tutarını yararlı ömrü boyunca sistematik olarak dağıtmak için çeşitli amortisman yöntemleri kullanılabilir. Bu yöntemler, TMS 16’ya göre şunlardır:

-Normal (Doğrusal) Amortisman Yöntemi:

-Azalan Bakiyeler Üzerinden Amortisman Yöntemi:

-Üretim Miktarı Yöntemi:

İşletme, varlığın gelecekteki ekonomik yararlarının beklenen tüketim biçimini en çok yansıtan yöntemi seçer. Seçilen yöntem gelecekteki ekonomik yararların beklenen tüketim biçiminde bir değişiklik olmadıkça dönemden döneme tutarlı olarak uygulanır.

 

140 Temmuz - Ağustos 2011 ÇÖZÜM MALİ

 

 

2.2.1. Amortisman Yöntemleri

Türkiye Muhasebe Standardı 16’ya göre hesaplamalarda kullanılacak olan amortisman süresi, yararlı ömür veya üretim miktarına göre belirlenir. Amortisman oranlarının seçimi, işletmenin varlığın kullanılmasında elde ettiği faydayı yansıtacak şekilde belirlenmelidir. Varlığın kullanım şekli değiştiğinde (vardiya sayısı arttığında, kullanım yeri değiştiğinde) amortisman oranları da değiştirilmelidir.

Bir varlığın yararlı ömrünün belirlenmesinde aşağıdaki tüm faktörlerin dikkate alınması gerekir.(Sipahi, 2009, 159)

a)

Varlığın beklenen kullanımı,

 

 

b)

Beklenen fiziksel aşınma ve yıpranma,

 

 

c)

Üretimdeki değişiklikler veya gelişmeler ya da varlığın ürettiği ürün veya hizmetin pazar talebindeki değişiklikler nedeniyle teknik ya da ticari değer yitirme,

 

 

d)

İlgili kiralama işlemlerinin geçersiz olacağı tarihler gibi, varlığın kullanımındaki yasal ya da benzeri kısıtlamalar.

 

 

1. Normal (Doğrusal) Amortisman Yöntemi:

Bu yöntemde duran varlığın kalıntı değeri aynı kaldığı takdirde, amortisman gideri yararlı ömrü boyunca eşit tutarlıdır.

Yıllık Amortisman Tutarı = (Maliyet değeri – Kalıntı değer) / Tahmini yararlı ömür

2. Azalan Bakiyeler Yöntemi:

Bu yöntemde amortisman gider tutarı, duran varlığın yararlı ömrü boyunca azalan tutarlarla hesaplanır.

 

Yıllık Amortisman Tutarı = Dönem başındaki defter değeri x (Normal amortisman oranı x 2)

 

3. Üretim Miktarı Yöntemi:

Bu yöntemde amortisman gideri, duran varlığın beklenen kullanım ya da üretim miktarı üzerinden hesaplanır.

 

Amortisman Oranı = (Maliyet değeri – Kalıntı değer) / Varlığın tahmini yararlı ömrü boyunca üreteceği tahmini üretim miktarı

Yıllık Amortisman Tutarı = Amortisman Oranı x Yıllık Üretim Miktarı

Buraya kadar, Türkiye Muhasebe Standardı 16’ya göre maddi duran varlıklarda amortisman uygulaması ile ilgili hükümler aktarılmıştır. Bu hükümler çerçevesinde aşağıda yer alan sayısal örnekler çözülmüş olup vergi mevzuatı açısından farklılıklar ortaya konulmuştur.

 

Temmuz - Ağustos 2011 141 ÇÖZÜM MALİ

 

 

Örnek uygulama 1:

SOA Anonim Şirketi yetkilileri 25.05.2011 tarihinde ziyaret ettikleri bir fuarda ürettikleri mamul imalatında kullandıkları makinenin yeni versiyonunun satışa sunulduğunu görmüşler ve hemen bir adet sipariş etmişlerdir. Satın alınan makineye ilişkin bilgiler aşağıdaki gibidir.

SATIN ALMA BİLGİLERİ

 

AMORTİSMANA İLİŞKİN BİLGİLER

 

Sipariş Tarihi

 

25.05.2011

 

Amortisman Süresi (VUK)

 

5 yıl

 

Teslim Tarihi

 

28.05.2011

 

Amortisman Oranı (VUK)

 

% 20

 

Makine Bedeli

 

80.000 TL

 

İŞLETME YÖNETİMİNİN TAHMİNLERİ

 

Nakliye Bedeli

 

5.000 TL

 

Amortisman Süresi

 

5 yıl

 

Nakliye Sigorta

Bedeli

 

5.000 TL

 

Amortisman Oranı

 

% 20

 

Makinenin Kuruluş

ve Montaj Gideri

 

10.000 TL

 

Kalıntı (Hurda) Değeri

 

10.000 TL

 



boş faturalarınız kaybolursa ne yapacaksınız biliyormusunuz...?...
Devamı->
internet sitesi bulundurma zorunluluğu ve cezai yaptırımları......
Devamı->
tms 16 standardında amortisman uygulamaları...
Devamı->